![](\"http://indytheme.com/govariety/banner/banner1.gif\")
พบหนูน้อยมีความสามารถในการจำแนกงูชนิดต่างๆ ได้อย่างแม่นยำ และสามารถใช้อุปกรณ์ในการจับงูได้อย่างคล่องแคล่ว แม้กระทั่งจับงูด้วยมือเปล่าราวกับว่าเป็นสัตว์เลี้ยง เคยร่วมทีมออกช่วยเหลือจับงูที่เข้าบ้านเรือนประชาชนมาแล้วหลายครั้ง ด.ช.เจ้าพระยา ปันตา หรือ “น้องบุญ” อายุ 6 ปี นักเรียนชั้น ป.1 และเป็นลูกชายของนายจักรพันธ์ ปันตา อายุ 46 ปี พนักงานการแพทย์ฉุกเฉิน “กู้ชีพเอื้องผึ้ง” เทศบาลตำบลหนองผึ้ง อ.สารภี จ.เชียงใหม่ โดยในแต่ละวันหากว่างเว้นจากการเรียนและมีเวลาว่างแล้ว พบว่า “น้องบุญ” จะมาประจำการและช่วยงานอยู่ที่หน่วยปฏิบัติการแพทย์ฉุกเฉิน “กู้ชีพเอื้องผึ้ง” คอยดูแลงูที่ช่วยจับมาจากบ้านชาวบ้าน เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการนำไปปล่อยกลับคืนสู่ธรรมชาติ
“น้องบุญ” เปิดเผยว่า จุดเริ่มต้นที่ทำให้มีใจรักและมาช่วยงานเป็นอาสาสมัครกู้ชีพกู้ภัยสืบเนื่องจากพ่อทำงานเป็นพนักงานการแพทย์ฉุกเฉิน ตั้งแต่จำความได้เห็นพ่อทุ่มเททำงานฃ่วยเหลือชาวบ้านมาตลอด ต่อมาได้ติดตามพ่อมาทำงานด้วยเป็นประจำ นอกจากการช่วยทำงานทั่วไปแล้ว ส่วนตัวมีความชอบสัตว์เลื้อยคลายอย่างงูเป็นพิเศษ ผู้เป็นพ่อจึงได้ช่วยฝึกฝนให้ รวมทั้งพาไปศึกษาเรียนรู้และฝึกฝนจากผู้เชี่ยวชาญด้วย จนมีความสามารถพิเศษระดับหนึ่งในการจำแนกชนิดของงูและสามารถจับงูได้อย่างคล่องแคล่วทั้งโดยการใช้อุปกรณ์หรือมือเปล่า ที่ผ่านมาเคยร่วมทีมออกไปช่วยเหลือประชาชนในการจับงูเข้าบ้านหลายครั้งแล้ว อย่างไรก็ตามยังทำหน้าที่เป็นเพียงลูกมือเป็นส่วนใหญ่ เพื่อความปลอดภัย รอให้โตขึ้นอีกสักหน่อยและถึงเวลาที่เหมาะสมเสียก่อน ตัวเองจึงจะสามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มรูปแบบด้วยตัวเอง ทั้งนี้หากประชาชนประสบเหตุงูเข้าบ้าน แนะนำว่าอย่าจับเองและให้ร้องขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่จะดีที่สุดเพื่อความปลอดภัย สำหรับอนาคตของตัวเองนั้น เมื่อโตขึ้นอยากเป็นหมอเพื่อช่วยเหลือรักษาคนที่เจ็บไข้ได้ป่วย
ส่วนนายจักรพันธ์ ผู้เป็นพ่อของ “น้องบุญ” เปิดเผยว่า ด้วยความที่ตัวเองทำงานเป็นพนักงานกู้ชีพที่ลักษณะงานต้องเตรียมพร้อมตลอด 24 ชั่วโมง และภรรยาเป็นอาสาสมัครภู้ชีพกู้ภัย ทำให้แทบจะใช้ชีวิตอยู่ที่ทำงานแทบจะตลอด 24 ชั่วโมง นับตั้งแต่ตอนที่ภรรยาตั้งท้อง “น้องบุญ” จนกระทั่งคลอดออกมาก็นำมาเลี้ยงอยู่ที่ทำงานด้วยตลอด จึงน่าจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ “น้องบุญ” ได้ซึมซับและมีความชื่นชอบการทำงานนี้ โดยตัวเองไม่เคยบังคับ แต่ “น้องบุญ” เลือกและชอบจะมาช่วยทำงานนี้มากกว่าจะออกไปเล่นกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกั้นตามประสาเด็ก โดยกิจวัตรประจำวันของ “น้องบุญ” หากไม่ได้ไปโรงเรียนก็จะมาประจำอยู่ที่หน่วยปฏิบัติการแพทย์ฉุกเฉิน”กู้ชีพเอื้องผึ้ง” เพี่อช่วยงานต่างๆ ทั้งการเก็บกวาดทำความสะอาด และจัดเตรียมอุปกรณ์เตรียมความพร้อมในการออกช่วยเหลือผู้ประสบเหตุ และการฝึกฝนทักษะต่างๆของงานกู้ชีพกู้ภัย เช่น การปฐมพยาบาล เป็นต้น ส่วนการจับงูนั้น เป็นความชอบส่วนตัวและได้รับการฝึกฝนจากผู้เชี่ยวชาญซึ่งที่ผ่านมาเคยพาร่วมทีมออกไปช่วยเหลือจับงูที่เข้าบ้านชาวบ้านหลายครั้งแล้ว เพื่อสร้างเสริมประสบการณ์ แต่ยังไม่ปล่อยให้จับเพียงลำพังหรือด้วยตัวเอง เพราะอยากรอให้ “น้องบุญ” โตขึ้นมีประสบการณ์และถึงเวลาที่เหมาะสมมากกว่านี้ก่อน